13
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
928
Okunma
Gündüzün ortasında, karanlığı yaşatan.
Çaresiz bırakıp da, cefâlarla kuşatan.
Ateşleri kor edip, yanışımı başlatan.
Sen gönlünü şah sanma, eller alır kul eder.!
Yalancı baharındır, şebboyları ağlatan.
Bülbülü şeydâ kılıp, güllerine bağlatan.
Aşkına biâd eden yürekleri dağlatan.
Acılara aşinâ, kervan geçmez yol eder.!
Hep cefânı çekerim, elâ gözlerin için.
Gözlerinde yok oldum, senin sözlerin için.
Mahvıma sebep olan, sahte özlerin için.
Adanmış olan canı, acımadan hal eder.!
Yolunu beklediğim, ahde-vefâlı yârdi.
Beklenene sunulan, gönülde Âh-ü zârdı.
Feryadım asumanda, seyyârelere vardı.
Acemaşiran olup, beni ahraz dil eder.!
Gülistâna meyledip, serv-ü revânın oldu.
Bülbüle rüşvet sunma, sanki gâzel-han oldu.
Gönlümü serkeş ettin, gayri peymânen oldu.
Zehr-i firâkin ile, yüreğimi kâl eder.!
Tennûrun kaynaması, tufanından gelendir.
Sinemde senin için, cem olanı bilendir.
Helâkın yakın olur, bu aymazlık nedendir.?
Visâlin gelmez oldu, özlemin bin yıl eder.!
.....................................Kardelen26
Cevap Yaz