Mağrur bir akşam yıldızıyız
Güneş’e asılmış gölgemiz toplanıyor,dünden kalma
Selam olsun dönmeyen gemilere
Pervazda bekleyen avuçlara
Boşvermişim hayatın yükünü çıplak omuzlarımda
Süzülür bir mevsim cümbüşü içimde
İnce bir ip gecenin ucunda sır gibi
Bir ucunda ben bir ucunda sen
Fısıldanır adımız
Başka bir alemden gelmişiz
Duyuyor musun ?
Bir ruh gülümsüyor derinden
Bir masal meyvası gibi paylaşıyoruz sessizliği

Mağrur bir akşam yıldızıyız
Ömrümüz boşanıyor bir sel gibi avuçlarımızdan
Rüyalarımız ışık saçardı
Hatırla!
Biz karanlığı göğsümüzde kaç kez uyuttuk
Kaç kez uzandık o engin mesafelere
İsterdik gül bahçesinden yaşamı
İsterdik narin kanatlarıyla evrenin bize sarmasını
Oysa dünyanın kaotik sancısına tutulduk
Dünyanın dağınık saçlarında savrulduk
Yaprak yaprak




Mağrur bir akşam yıldızıyız
Yıldızlardan bir hayal örmüştük
Ve bahar güldü derinden
Güllerin kanıyan bekâretinde
Güldü şafak, beyaz ve nemli dudaklarıyla
Kendi aynasında gülenlerdeniz artık sevdiğim
Hakikat çok uzak
Karanlık ,derin
Geceler taşınmış küçük bahçemize
Zambaklar kadar beyaz göğüslerinde uyumalıyım
Meğer Vivaldi böyle dinlenirmiş dört mevsiminde