İyice eritirken bu psiklojiyi
Hayat denen terane
Bıraktı kalıcı bir etki
Hasarlı temiz
Yaralı sezgim
Medeniyetin beşiğinde ilkel hislerin abesliği
Gözle görülen trajikomik mizanseni
Yalanların ve söylediklerini inkar edip
Kayıt cihazlarına taşınmış güven denen niteliğin
Sadece ölçülürken niceliğin
Bu dünya da tek derdin menfaatin
Yıllarca kapalı basiretim
Hızlıca kaçmamın sebebi
Ranta dönen samimiyetin
Bu kadar rahat yalanı söyleyen ikiyüzlülerin devri
Menfi önsezimle keşfettim hadiseyi
Müspet düşününce gerçekleşmedi hiç niyetim
Dört duvarın arasında korkuyla karışık özgüvenim
Ansızın gelirken cesaretim, kimsenin bulamadım vaktini
Niye hepinizi bir hiç için bekledim ?
Kendime dönüp sorunca, susup vazgeçtim her zaman ki gibi
Tüm gerçekliğimle geldiğim de niye kaldınız sessiz?
Yok mu diyeceğiniz?
Sonsuz döngünün boşuna emekleri
Umursanmadı zaten kelimelerin
Su aldı yol alan gemim
Kırdım karanlığa dümeni
Ararken aydınlığı, yalnızlık çıkarır cevheri
Yani diyeceğim kenara bırak bu endişeyi
Artık önüne bak, bırak insanların anlık yükselişlerini
Sen en ince ayrıntıyı önemseyip
Dostluktan, arkadaşlıktan öte bir özveri sergiledin
Unuttun ne istediğini, kuruttun kalbini
Umutsuz durumu oluşturup yarattın distopik bir evreni
Sırtladım manevi yükümlülükleri
Gerekirse bir ömür taşırım dedim
Bu yüzden yıkmadı kaderin darbeleri
Geçiyorum içinden nazarlı irislerin
Kan emici düzenin alçak iblisleri
Saygı duyulmana engel değil iyi niyetim
Herkes ben değil, bunu bilmeliyim
Sağlam biri dayanıklı olursa güçlenir
Güzel yarınlar düşlenir
Bunun için ödeyeceksin bedeli