Mutluluk şehrimin, orta yerinde
Ömrümü hazana, çeviren sensin
Fırtınalar kopar, içte derinde
Rüzgarın önünde, savuran sensin
Ömrümü hazana, çeviren sensin

Delip geçen özel, bakışlarınla
Saçlarına güller, takışlarınla
Aşkın alevinde, yakışlarınla
Sevda ateşinde, kavuran sensin
Ömrümü hazana, çeviren sensin

Tanıdığım yılın, tam ertesinde
Hüzün gemisin, güvertesinde
Şu geçen zamanın, tam ortasın da
Köksüz ağaç gibi, deviren sensin
Ömrümü hazana, çeviren sensin

Seven yürek her gün, hasretle doldu
Anlayamadım ben, bize ne oldu
Bahar çiçeğiydi, açmadan soldu
Bu aşkı kışlara, eviren sensin
Ömrümü hazana, çeviren sensin

Hiç yer bırakmadın, inan kuşkuma
Nazarlar değdirdin, güzel aşkıma
İzin de almadan, gönül köşküme
Kapımı çalmadan, ilk giren sensin
Ömrümü hazana, çeviren sensin

Terk ettin gönlümü, tüm sırlarınla
Hedefi belirsiz, yarınlarınla
Beni mutsuz eden, tavırlarınla
Olumsuz tavrını, sürdüren sensin
Ömrümü hazana, çeviren sensin

Lüzumsuz ağlarım, bak zarı, zarı
Ben oldum böylece, aşkın bizarı
Çabuk bulur inan, bu can mezarı
Aklınca hep bana, ders veren sensin
Ömrümü hazana, çeviren sensin

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ