Bir gün bir rüzgâr ılık ılık eserse ensene...
Bilki benim, sana olan sevgimi fısıldayacakrır kulağına...
Unutma, geriye dönüp, bir gülümsemen, bana yeter...
Gözlerini kapat, bir elini kalbine görür...
Diğer elini dudaklarına dokundur...
Sonra tebessum edip üflersen!
Bana bir tutam sevgiyle, kokunu yollamış olursun…
Rüyalarını gül yapraklarıyla...
Yatağını papatyalarla süslerim üzerine...
Sevgiyle örtüp, tüm kâbusları!
Alırım, en güzel rüyaları sen göresin diye!
Eğer ağlamak isyansa...
Bak her gün hasretinden ağlıyorum!
Gülmek bir oyunsa...
O, oyunu hiç bilmiyorum!
Sevmek suçsa, evet ben suçluyum beni affetme...
Çünkü, seni her şeyden çok seviyorum!
Duy beni, nolur sevgili!
Duy beni ey yalnızlık!
Sabahı içimdeki bir isyan türküsu bağıracak kaval sesiyle...
Halaylar çekilecek, günün ilk güneşiyle...
Ve yürekler tutuşacak!
Yürekler yanacak!
Aşk ateşiyle…
İsyan etme ey gökyüzü!
Uğraşma bu kadar...
Mümkün değil benim kadar ağlayamazsın!
Dinçer Dayı