Ölümle yaşam arasında bir çizgi
Öylesine anlık,öylesine karmaşık ki
Bir nefes kadar kısa
Bir nefes kadar değerli,
Bazen yenik bazen yitik
Ne sevdalar saklıdır ne sevdalılar
Hiç düşündük mü kaç kalp kırdık
Belki bir daha hiç doğrulmadılar.

Bir çocuk kadar masumdu gülmelerimiz
Çoğu zaman dalga geçerdik hayatla,
Bazen suskunluğumuza saklandı kederlerimiz
Kimi zaman iki anlamlı satıra.
Dostlarımız hep vardılar
İyi kötü en zor anlarımızda
Bir nefes kadar sıcaktılar
Ulaşamasakta, aslında en yakınımızda.

Kitaplarımız vardı hiç okumadığımız
Ertelediğimiz buluşmalarımız,
Ha bugün ha yarın derken
Bir de bakmışız yapayanlızız.
Nelerden vazgeçmişiz istemeden
Nelere boyun eğmişiz,
Akıp giderken zaman ellerimizden
Sevmeleri tüketmişiz, acımadan...

İşte böyle birşey yaşamak,
Bazen tutunamadığımız
Bazen asılıp bırakmadığımız.
Aslında bir nefes kadar kısa
Ama bir ömür sandığımız...