Tabbi ki ben kazanacağım ey sersem,

Eyy şeytanın sofrasında insanlık yiyenler!

Ben kazananacağım elbet
Kaostan beslenip
Yılgılık sofralarında, umut yiyenler...

Paranın ve gücün sanal ekseninde
kimliğini unutup,
Dünyanın hepi topu bir avuç sevgi olduğunu,
inkar edenler...

Sormaz mı sandınız
Bedeli ödenmemiş her bir varlığı
Özene bezene yarattığı her bir canlıya tercih edenler

Henüz ellerinizde kanı soğumamış
Dişlerinizin arasında gıcırdayan hayatların hesabını!

Sormaz mı sandınız be ey ahmak
o sonsuz Kudret
"Bir avuç hergeleye",
Huzurun huzurunu bozup
Aklın aklını kaçıranlar...

Tabbi ki biz kazanacağız be ey gafil
Dört bir yana aşk tohumları saçıp
Sevginin ekmeğini yiyenler!

Elbette ’O’ kazanacak bir gün!
Açlık sofralarında
Ruh sömürenler...

Hiçlik sofralarında riya olmazmış derler
Onlarda var vardır, yok yoktur
Yalan söyleyemezlerler

Hem değildir fakirlik cepte bir avuç mangır
Tek sikke etmeyen ruhlarınız ise
Mangırdan daha da yoksuldur...

Aşk şarabı içilir de her dem o sofralarda
Geçilir bir rüyadan ama
Çarpmaz meyi asla
Damıtılmış günahlarınız gibi
Yoksunluk girdaplarında kendinden geçip
Kendini Yusufcuk sanan tamaşacı sinekler gibi
Şaşaası da yoktur.

Unutmayın sakın şunu da;
Tekrar etmeye lüzüm yoktur
Tarih yazmıştır bin defa
’Düzeni bozanın
Düzen’i de çok olur...’

Özlem SABA