15
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1324
Okunma
Aylardan eylül, mevsimlerden hazan,
Düşüyor her şey yaprak yaprak dalınan.
Gönül sayfaları sararmış efkarından,
Diyorlarki; Onlar kara toprak.
Düşmüş iken aşk od una bir zamanlar!
Pembeleşir, bir başka aydınlanırdı yarınlar.
Yazılırdı en güzel şiirler, yapılırdı seranatlar,
Şimdi diyorlarki; Onlar kara toprak.
Dolaşırdık diyar diyar aşkımız için,
Çalışırdık, dağ tarla hep onun için,
Verirdik bir tek canı, önce Allah, sonra onun için,
Şimdi diyorlarki; Onlar kara toprak.
Canan’ı can bildik mi bir kere!
Akan suları akıtırdık biz tersine.
Engel mi çıktı? Aşmamaya Hakk getire!
Şimdi diyorlarki; Onlar kara toprak.