Bir yandan hep bir beklemedir yarın dediğimiz
Sabır ve tesellilerden eklentilerle uzanırken
Her doğacak şafakta belki de asla bozulmayacak
Ve hatta bozguna da uğratmamak üzere katileşmiş
Yara değil, çare öznesinin ta kendisidir sevdiğimiz.

Bir heves değildir gerçek sevgi, yoktur da limiti
Ne ömür tüketebilir onu ne de ayrılıklar
Sımsıcacık halde durmazlar mı sanırsınız
O ilk gündeki heyecanla bulur da şaşarsınız.

En güzeli veya daha az güzeli olur mu onun
Bir duygudur ki bu yoksa yürekte, olur sonun
En çetrefilli günler gelir geçer, yıllarsa haindir
Ne bitirebilir onu zifirisinde gece ne de esaret
Çünkü o bir başkadırıştır, içten yükselir bu cüret.

Daha dolucasına, derininde tüm güzelliklerin hazzı
Bunları yankılandıranı, içte de hep saklayanı
Öylesine de özledik ki bulunmazlar hiçbir yerde
Ve her arayışlı günle birlikte ömür de soluyor
Anılardan demlenen sevgilerle alırken bizler nefes
Bir dokunan olsa idi omza, tatlı bir gülümseyiş
Ve duygular birdirbir oynuyor içinde kafamın
Yokluk ve yoksunluklar içinde kalır mı ki heves.

Bir anarji yaşamasın isteriz hisiyatlarda fakat
Kalmışız bir yakasında hayatın, geçilemiyor da
Ne el uzanır artık bize ne de uzun bir halat.

Ya biz çokça şey istedik aştık haddi bilmeden
Ne bilebilirdik ki gerçek seven yokmuş yürekten
Olduğumuz gibi görünmek istikâmet oldu bize
Haz duymadı çoğu bundan, belki de bu ağır geldi.

Keşke dizgini olsaydı duyguların, verseydin yönü
Dolmazdı o zaman burukluk, özlemedik o dünü
Elden kaçıyorken bugün, nasıl umut edilir ki yarın
Bir uzunca yolmuş hayat, varsa seven sarın sarın.

Oğuzhan KÜLTE