Gölgelerde ışık oyunları
Acını hissetmiyorum
Ölmüşüm sayılır
Celali baskınlara uğramış kentin kapısı
İnanç imana karışmış toz duman
Açmışız acıkmışız jurnalli telaşlara
Ben doğmamışım
Sen ölmemişsin daha
Siperlere sürüyorlar çimenleri
Elmalar hep kırmızı

Azizlere selam diyelim
Isırıklar atıyor gece aklın acizliğine
Hep bildiğini sanır gün
Serez çarşısından ilmekli bir vadiye sıkışır
Hep preveze sanırsın yürürsün
Suların gün batımına
Üzülmeyelim aşk matematikte işlem değil
Ben de inanırdım öncesi gen yaşamımda
Dallara bağlı çaputlar
Dilekleri ete kemiğe uyutur
Sen sabahsın say kendini haberi
Taze bir çiy damlası uzakların can teması
Yüzüne gülümsemene

Kart zımparalar rutinlerinde
Aşınıyor iyi olan görüşten
Yarınlar kundaklı ilk çığlıktan
Göğüsten yürekle görünenin yoluna duvarlar
Çok kişi balkan izi biraz
Çok oda savaşırken birbiriyle
Bir toprak evden bedende
Bir umudu arar gibi yaya
Bir anadolu bir tunaya varır ya

Dönmek zor sözünden hasretinden
Cidden gözlerin hem hatır kahve
Hem gök mavi
Geçilmemiş o boğaz daha kurup köprüleri
Bir yıkık dergâh olmuşsun say ritmi gönlün
Elele tutuşup gülüşüp ölümle
Bir gülün çağrısına
Gidenler olmalı hep birlikte






Ş