Kapıyı hafifçe çekip de gittin
Anlamadan dinlemeden beni hiçe sayıp
Duydum ama gitme kal diyemedim
Yine son buldu bir sevdam daha

Silemedim gönlümden sevda pasını
Unuttum geçmişi dünü bu günü
Yalnızlık diz boyu büktü belimi
Ak saçlarımı yolasım gelir

Siyah gözlerinde hüzün gördüm ben yine
San ki yıllardır birikmiş dertler kalmış içinde
Büktüm boynum gönlüm hüznün işgalinde
Lime lime damarlarım söküldü

Göğün mavisi yaprağın yeşilini
Gecenin siyahında gördüm bu gece.
Söz geçmiyor gönlüme usandım artık
Geçti ömrüm son buldu bir hiç peşinde

Yaslasaydım basımı omuzlarına
Geriye kalan ömrüm sende solsaydı
Sanırım bahtımın perdesi örtük
Delik deşik kalbimde ki yaralar

Sıra sıra dikişinde sen varsın
Son bir defa dönüp baktın arkana
Kelimeler dondu dudaklarımda
Sözcükler beynimin köşelerinde

Çözülmeyen bir sır gibi takıldı kaldı
Veda etmeyi bile beceremedim


Fatma Ayten Özgün