Hasret
Nefesimde bir hüzün iklimi
Sevgi
Matemini örtüyor hayallerime
Bir ağlamak geçiyor içimden


Geceden öteye geçip
Çok özledin diyor sözlerim
Notalarıyla dimağımı okşarken bir keman
Tuşlarıyla can sızıma eşlik ediyor bir piyano


Yaşamak çıkmaz sokağın arifesinde
Dilimin terazisinde lal bir ağırlık
Islak bakışların büyüsü ruhuma temas ederken
Çoktan da çok ağlamak geçiyor içimden


Başucumda bir bardak su
Ve sararmış sayfalı bir masal kitabı
Aklımın mahzeninde tensel dokunuşların ritüeli
Aldırış etmek istemiyorum duygularımın uçukluğuna


Sanık sandalyesinde s’aklımdakiler
Zamanı tersine çeviremese de tevatür mısralar
Bir şiirin oluşumuna yataklık ederken bitkin heceler
Öylesine işte öylesine bir ağlamak geçiyor içimden



Koyun koyuna tövbelerimle ikrarım
Aynı çatı altında kurgularımla kuruntularım
Kaderimin kusuru saysam da aşk soframın fakirliğini
Bir acaba daha ekliyorum muvazzaf tedirginliğime



Bazı bazı bir ses düşüyor anıma
Bazen de yıldızlar ışık tutuyor isyanıma
En çok da yalnızlığın hançeri değince canıma
İşte o an işte o an
Bir noktalı virgül sonrası ağlamak geçiyor içimden