2
Yorum
15
Beğeni
5,0
Puan
375
Okunma
Yalnız savaşan yalnız öldü
Ellerini tuttum rüzgarlı ağaçların
Tepelerin söz birliği aşılmaz dağ
Gök bultsuz bir güneşti
Su yarısından sel oldu düşünce
Düşkünlüğüm geceli yağmurlara
Nefesler buğu vermeden
Siyah camlara
Anlatamıyor insan varolduğunu iliklerine
İlk hiçlik algısı önemli
Hem çiğneyip hem secde ettiğin toprağın
Varlığınla aynılığı görmen ilkine
İlk sevmek ilk vazgeçmek gibi
Dünyalığından fark bir divaneliğe
Divanında fark dillerden sesler
Gönüllerin obaları konar göçer
Bir köse de bana yoldaş olsaydı kısmetime
Karadan da siyah çadırıma
Çıkmadan ben fethime
Yalnız yürüyen yalnız vardı
Yoldaşlarla gülümsedim o geleceğe
Duvarlar bir adımdı sadece
İnancın türküsünü söyleyenlere
Şimdi
5.0
100% (1)
Cevap Yaz