Her bahar yağmurlar yağıp ta geçti,
Hiç iz bırakmadı benim bağımda,
Derken hazan geldi güz gülü açtı,
Sönmeyen bir ateş yaktı bağrımda.

Öyle bir ateş ki durmadan yanar.
Rüzgâra lüzum yok, sanma ki söner,
Bir gün keser döner bir gün sap döner,
Kapanmaz bir yara açtı bağrımda.

Kokusu gülde yok sümbülde asla.
O güzel başını bir yana yasla,
Öyle durur öyle bakar aheste,
Zannettim ki bıçak saplı bağrımda.

Güz gülünün sarısı var alı var,
Güz gülünün şalvarı var şalı var,
Güz gülünün poleni var, balı var,
Doyulmaz bir iştah yaptı bağrımda.

Güz gülleri mağrur durur dik durur,
Yel estikçe yaprakları savrulur,
Deli gönlüm gül, gül diye kudurur,
Sevgi denen bir dert saplı bağrımda.

Yaz gülleri, güz gülüyle yarışmaz,
Yıllar geçer gönül gülden savuşmaz,
Oğuzum adettir seven kavuşmaz,
Sevda denen bir dert kaplı bağrımda.

Ormancık- 16.02.2006
Recep ÇAĞLAR(Oguzsoylum)