Gözlerinden dökülürum, damla damla.
Kurur yanaklarında, iz olurum.
Hasret olur çölünde..
Özlemin yağar üstüme, yâr,
Kar yağar yalnızlığın da üşürüm.
Özlemin çoğaldıkça içimde.
Gülüşün doğar gözlerime, güneşim olursun.
Dalga dalga ılık rüzgarlar, eser içimde.
An olur erir buzlar.
Bin yıldır sönmeyen, alevimsin sen.

Kime sorsam seni, susuyor.
Kime anlatsam dinliyor, seni.
Hasretinle boğuluyor,
Her kelimede birer birer, ölüyor um.
Sevgilim.
Her geçen gün, yalnız.
Her geçen yıl, kimsesizim.
Sevmek dokunamamak mı.
Dokunmak, sevmemek mi.
Onu da, bilmiyorum..
Hasretin yağıyor üstüme, üstüme..
Hazan vuruyor, güz güllerimi..
Yaprak döküyor, koca çınar..
Soğuk esen ruzgarlar, üşüyor..

Ya sen sevgilim,
Ya sen nerelerdesin.
Kışı olmayan mevsimlerde misin.
Seni de hazan vurmadımı, bensiz.
Kırmızı, Kasım patı kurudumu..
Bir mevsim daha kapanırken,
Kapı aralık, girdi ha girecek..
Ya sen.
Ya sen, sevgilim..
Gülüşlerin fotoğraflarda kaldı.
Mutluluğumuzsa çok uzakta.
Bilmem ki, sen.
Soğuk gecenin ortasinda,
Sıcak bir çay bulgusun da.
Bir umud..
Bir aşk..
Bir ...
Bir daha gelecek misin..
Önümüz kış.
Kapı dar, yollar sessiz.
Ve kimsesizim..
Sensiz olmuyor, gülüm.
Sensiz geçmiyor, geceler..
Karanlık yoğun geçiyor, bilesin.
Sabahı karşılayan, uykusuz gözlerim.
Gözlerim seni bekler..
Sevgilim..
Sabahı birlikte karşılayalım.
Öpüşünle uyandır yine.
Eskisi gibi..
Geceleri uyandıralım,
sevgiyle..
sevgilim..
*

-------------Haydar ATA-