Yaşım otuz beş kırk oldu artık
Sürüne sürüne geçti bu ömrüm
İçimde ki
çocuk beş yaşında daha
Yenile yenile bikmadi artık
Nasıl da geçiyor çarçabuk yıllar,
Sanki aylar ile arasında var kan davası,
Mutluluğu tatmak ,olmadı nasip
Üstüme zimmetlenmiş gibi tüm
dünyanın tasası
Düşük yapan
kadının telaşı,
Evlada Hasret kalan adamın dilinde ki aciyim
Anamın ilk göz ağrısıyim velakin,
Bağrında ki dinmek bilmeyen aciyim
Kimsesiz kalmışım sanki en yakınıma bile yabancıyım..
Kaderime yok isyanim sonsuz onun keremine.
Beni getirdiği için
dünyaya Anamdan davacıyım..
"MEHMET KARAKURT"