Sevdim
Seni şair gibi sevdim
Kumsalda sonsuza baktığım gibi
Nehir olup yüreğimin derin vadilerine aktığın gibi
Hani gökyüzünde kayan bir yıldıza baktığım gibi
Seni seyreden birisi olarak
Seni şair gibi sevdim.

Seni şair gibi sevdim
Seni bir kadın olarak asla düşünemedim
Seni düşündüm ama
Göklerde beyaz kanadı olan melek gibi
İğde çiçeğinin kokusu bedenine sindirmiş kuğu gibi

Bir sevdim ki tam sevdim
Şair gibi sevdim seni

Gülüşlerine taktığım öpücüklerin
Gizeminden kurtulamadığım zamansız açan çiçeklerin
Dairenin orta noktasında
Tüm yönler sana kutsanmışken
Benimle tanrının arasında
Dua’mın yarım ayağı sendin
Hiçbir şeyi sevemedim diyordum ama
Bir seni sevmişim
Anladım

Tamamını hiç yazamadım
Seni tanrının hediyesi olarak gördüğüm anlarda
O bencil duygular uzak
Tanrının aşkını zapt etmenin verdiği zevkle
O maddi hesaplardan uzak
Yüreğimde nasıl kavisler çizdiğini
Ve o kavislerin etrafını bin bir çiçekle donatan bendim
Gerisi eyvallah.

Ben seni adam gibi sevdim
Şair gibi sevdim
Sana yazamadığım şiirlerde sevdim
Dokunamadığım duygular
Hüznünü dert edindiğim yollarda
Ayrılıklarda
Biletsiz giden trenlerin
Hayal dünyamda gezintisini
Öyle güzeldin ki mevsimler ömrümü götürürken
Ben hala küçücük bir çocuktum
Hiç büyümedim

Dalıp giderken gözlerim daima birilerini arardı ya
Hiç bıkmamışım yorulmaktan
Hani yankı yapsın diye sana bağırmaktan
Avazımın çıktığı yerde
Nefesimin bittiği yerde
Kapanıyor mu yoksa perde
Ah canım vakit tamam
Demek yok bende
Şair gibi sevdim
Gerisini boş ver
Mührünü taşırım kalbimde.