Gün gelip çatınca, ayrılık gelir yavaş yavaş,
Oğlum evden ayrılır, kalbimde telaş,
Bir zamanlar küçücüktün, elimde büyüdün,
Şimdi bambaşka bir yolda, hayata süzüldün;

O adımların yankısı, evde bir boşluk,
Gözlerim seni arar, yüreğimde yokluk,
Her köşede hatıran, güldüğün anılar,
Bir baba için zor, bu vedalar;

Şimdi başka bir yuvada, yeni bir hayat,
Bir baba olarak, hem gurur, hem de heyhat,
Her anında seninleydim, her düşüşte kalktım,
Şimdi gidiyorsun vedalaşma vakti çok yakın;

Ama unutma oğlum, bu kapı her zaman açık,
Ne olursa olsun, bu sevgi dağ gibi sağlam,
Yüreğimde yerin var, her an senin için,
Bu ev hep sıcak yine aynı sıcaklıkta sarılırım içten;

Oğlum, yolun açık, bahtın hep güzel olsun,
Yeni yuvana huzur, mutluluk hep dolsun,
Baba kalbi hep derinlerde tüner ama ayıktır,
Kaderin yazgısına boynu ezelden eğiktir;

Git şimdi, kendi hikâyeni yaz, kendi yolunu çiz,
Ama geride bıraktığın anıları sakla içinde,
Dualarım seninle, Rabbim sizi korusun,
Bir babanın en büyük duası, oğlunun yüzü gülsün;
Bahadır Hataylı/21.09.2024/22.13/Sancaktepe/İST