Kırıkbeş şiir yazmışım Trabzonspor ben sana
Geriye dönüp baktım yazık ettim ben bana
Son günlerde taraftar kalkıp inmiş meydana
Sevgi ve heyecanım son buldu rahatladım.

Trabzonspor-46 bu benim son şiirim
Hiçbir zaman demedim dostlar ben bir şairim
Kalbinden silinince yapmaz oldum ayırım
Oh be dünya varımış şükrolsun rahatladım.

Bindokuzyüzyetmişbeş fırtına girdi kalbe
Kırkdokuz sene onu savundum seve seve
Maçlara gidemedim digitürk aldım eve
Hepsi geride kaldı bir güzel rahatladım.

Gerçekten ilk yıllarda esip durdu fırtına
Taraftar o yıllarda almış onu sırtına
Altı şampiyonluğun doyamadı tadına
O günleri düşünüp fazlaca rahatladım.

Yedi şampiyonlukla sevinçleri yaşattın
Fırtına sona erdi taraftarı ağlattın
Helede son yıllarda karaları bağlattın
Bu şiiri yazınca inanın rahatladım.

Torunum ikram etti Trabzonspor şapkası
Kırkdokuz yıl takımın hastasıydım hastası
Taraftarın yüzünden bitti takım sevdası
Üzüldüm belki ama ruhen de rahatladım.

Hayret ettim elbette bu sevgi nasıl bitti
Gönüldeki fırtına meçhul bir yere gitti
Bu arada Altuncu dostlarım rahat etti
Şükrolsun en sonunda bir güzel rahatladım.

13.09.2024
Muzaffer Mustafa Altuncu
Çaykara