Beni dinlemedin ya
Şimdi savrul savrulabildiğince
Tutunma o dala taşımaz seni dedikçe
İnadına tutundun , dal bir yana
Yaprak bir yana sen bir yana...

Ah gönül ah
Demedim mi sana
O dalın yaprağı
Senden kıymetlidir diye...

Döndün mü şimdi sine-i vatana
Elinde bir ben kaldım yapış yakama
Küle dönmüş yüreğim yakan yakana
Yaktığın ateşi söndür söndürebilirsen...

Ah gönül ah
Derdin ben çekerim bana da günah
Bıraksan da evrene bir ah
Sen kul oldun ben ise seyyah...

Geceler geçer
Günler doğar
Yaş göze ağır gelir
Dile gelse de
Ferhat’ın deldiği dağlar
Anlatsa Mecnunu çöle düşüren Leylayı...

Sus ağlama sen bunu hak ettin
Bir sözüne hep senin zannettin
Gelecek bir gün diye bir ömrü tükettin
O dal ki yaprağına sevdalı yeni mi fark ettin ?

Ah gönül ah bizde söz birdir
Dinlemesen de sözümü
Gel beraber ağlayalım sar iki gözümü
Bundan gayrı yok inan bu aşkın çözümü...


Çağdaş DURMAZ