0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
213
Okunma
Hatırladıkça mazideki günlerimi ben
Kalbimde bir sızı duyarım birden
Bir an düşündüm! kendi kendime
Güçsüz ,mutsuz ,ümitsiz biriyim ben
İlk bakışta hayat benim için ,gül pembe idi
Birde baktım ki !o gül pembe ,diken oluverdi
Alıp koklamak istediğimde ,
Batınca yüreğimi geliverdi.
Bundan sonra güvencim yok , güle pembeye
Sızısı yüreğimde yer eder diye
Güven olmasa da, yine meyil var
Belki dikensiz, gül vardır diye
Zaman geçse de o dikenin ,izi gitmiyor
Diken öldü artık, kalbe batmıyor
Kendi öldü geride hayali kaldı
O hayalet ! beynimden çıkıp gitmiyor
Eyvah! eyvah ! hele şu hale bakın
Bakın bakın da, siz düşmen sakın
Dikeni gül diye koklamayasınız
Bir dost olarak, size son nasihatım .
5.0
100% (1)
