Solgun sarı yapraklar, düşerken birer, birer;
Rüzgarların önünde, ömrümden ömür alır…
Sonbahar hüzünleri, her gün rüyama girer;
Güzden bahara yalnız, derin tahassür kalır…

Bir yanda ağır, ağır düşen kuru yapraklar;
Beri yanda takvimler, giden günleri saklar!
Aşikare olansa, saçlara dolan aklar!
Anıların yerine, gözde teessür kalır…

Duyguyla dolar gönül, kirpiklerdeyse yaşlar!
Kalbe saplanır bir ok, ardındansa telaşlar!
Ah sonbahar, bunların hepsi seninle başlar!
Yorulmuş zihinlerde, birkaç tefekkür kalır…

Çoktan kalkmıştır tren, gönüldeki perondan!
Hatırlamaya başlar, anıları en sondan…
Susar kalır da gönül, canlar anlamaz ondan!
Gazellerin altında, gizli tahattur kalır…

Karaman-2024/09
Halil Şakir Taşçıoğlu

ÜSTATLARDAN:

Kimi gün hiciv, neşe, kimi gün hüzün, keder
Ustalık budur işte kalem elde raks eder
Her kelime yer bulur olmaz hiçbiri heder
Bize de tebrik ile, sonsuz teşekkür kalır......................................Alibaba

Akıl başta oldukça, tahattur de güzeldir,
Ne kalırsa hatırda, günü gelir özeldir.
Akılda kalmayanlar, bil ki tamamı eldir;
Geçmişteki akisten birkaç tahattur kalır..................................Aksakal

TDK:

Tahassür: derin özlem…
Teessür: üzülme, üzüntü, duygulanma…
Tefekkür: düşünce, düşünüş…
Tahattur: hatırlama, anımsama…
Aşikare: hiç saklamadan, açık açık…