Eylül, vakur kadınKırgındım Bu sene de Şiir yazmadım Eylül’e… Ya Rutubetli evler gibi Gözlerimin nemli oluşu Ya Sararıp dökülen yapraklar Ya da Tamamen yağmur suçluydu ! Çok kızdım Eylül’e… “ Bu soğuklar senin marifetin ! Bu ayrılık, bu ölüm, Bu vebal senin ! “ Dere kenarlarında Taşlı çakıllı yollarla Çırılçıplak ağaçlarla çok söyleştim Göçmen kuşlar da gidince Eylül’le çok küfürleştim… Ah, o alaycı tavırlarım… “ Eylül’ün diğer aylardan ne farkı var canım ! ” … Biraz önce Sonbahardan esti bir rüzgar… Başımda kaynar sular… “ Müjde! , Müjde! Eylül, Mayıs’a gebe ! “ Ey vakur kadın, Pişmanım ! Tövbe ! |
Bir Kaç Eylül Bir De Sen Senelerim Ardında
Tarabya’da Bir Santur Nihavend’e Gömülmüş
Ümitlerim Küçülür Saçlarımın Kırında"
Eylül, Mayıs’a gebe ! “
Evet, her iki ayın ortak özelliği tenlerinde yağmur saklı
Güzel şiir.