Nasılsın, bilmiyorum seni
Biliyorum artık ulaşılmaz olmuşsun
Bir daha görülmeyeceksin
Geçeceksin diye hayal ettim,
Ama iz yok senden.
Hiçbir belirti vermedin,
Ve hiç olmayacak.

Bir saniye bile unutmadım,
El basabilirim kitaplara,
Öyle bir sessizlik ki…
Korkunç bir hiçlik.
Ağlıyorum, çaresi yok
Çırpınmanın da faydası yok,
Bu acının ilacı yok.
Görmemenin dayanılmazlığı
Sürecek ömür boyu.

Güneşi sen sanıyorum,
Ayın batışını, seni görememeyle eş tutuyorum.
Biliyorsun, havalar sıcak
Her yanda yeşilliğin kokusu,
Çiçekler başka kokuyor bugün.
Her kokuda sen varsın.
Hangi çiçeğe baksam,
Aklıma sen geliyorsun.

Anlıyorum, ne alakan var benimle?
Dağlar kadar fark var aramızda.
Hatırlaman için bir sebep yok.
Kim bilir şimdi neredesin?
Aklının ucunda bile değilim,
Ve niye olsun ki?

Bu korkunç hasret
Sadece bana ait.
Ben yaşıyorum,
Hiçbir beklentim yok, biliyorum.
Ama her seni hatırladığımda
Kendimden geçiyorum.
Bu böyle sürerse
Mum gibi eriyeceğim.
Biliyorum…

Unutman hakkın
Ne ilgin olsun benimle?
Kurduğum hayal bana ait.
Engin uzaklıklar, dağlar aramızda.
Senin hiçbir şeyden haberin yokken
Hayaline seni katmak anlamsız.

Ama istemesem de alışmalıyım:
Solan bir gül gibi,
Karamsar bir duygu seliyle
Hep yanan ben olacağım.
Sen ise olmayan,
Görülmeyen, tutulmayan...
Kalbimi kazan bir hayal olarak
Rüyalarımda yaşamaya devam edeceksin.

28/08/2024
mesakin