İSTANBUL PEMBE (49)Şiirin hikayesini görmek için tıklayın „AKP’nin kuyusunu kim kazıyor diye sormuştuk ve AKP’ye vurulan MHP kilidini analiz etmiştik. Tüm yönetim kötülüklerini, tüm yoksullukları, derin krizleri AKP’nin üzerine yıkan küçük ortak resmi olarak iktidarda değil ama kendi politikalarını AKP’ye uygulatır bir pozisyona kendisini konumlandırdı.
Bir yandan devletin önemli güvenlik kadrolarını MHP’leştirirken görüntüde her şeyde AKP var. Siz sokak röportajlarında veya hadi baş muhalefet CHP’yi de katarak söyleyelim, yaşadıklarımızdan, büyük çöküşken herhangi bir kurum ve etkin kişinin ve halkın MHP’yi sorumlu tuttuğunu gördünüz mü? Halk AKP’yi sorumlu tutuyor, tamamıyla ve bütünüyle. Ama bu sistemi ayakta tutanın da MHP olduğu unutuluyor veya görünmüyor. MHP’nin oyları istikrarlı, yüzde 10’larda. AKP’nin ise yüzde 28 ve altında.“ (Sayın Yazar Orhan Bursalı’nın 25 Ağustos Pazar günü Cumhuriyet Gazetesi’nde HESAP KİTAP; MECBURİYETİN MATEMATİĞİ adlı köşe yazısının başından alıntıdır. Yazının tamamını okumanızı öneririm.)
Ormanda Kıral Aslan,
hükmediyormuş yalandan, ama mavi göklerdeki tüm özgür kuşlar biliyorlarmış ki Kurnaz Tilkinin gizli ve sinsi bir hesabı var; Her yere Tilki’lerini koymuş, Köpek ve Bozkurt da buna uymuş. O minicik pırıltılı gagaları ile kuşlar pır-pır kanatlarını çırpmışlar, yaşlı, hasta, ve güçsüz Aslan’ı uyarmaya gelmişler; “Kıralım!” demişler, Her ağaç ardı pusuda bir tilki, bu nedir ki?” “Bunun adı Demokrasi’dir, çoğunluğu olan ormanı yönetir! Biraz daha İhtiyacım var ona, ömrüde az kaldı zaten...” Hemen; “Ama fedaileri tüm köşeleri tutmuşlar!” diye sözünü kesmiş kuşlar; “O kuş kadar beyninle, sözümü keseceğinize, sabırlı olun biraz, sayıca zaten onlar çok az, yüzde-on bile değil, benim gücüme ne denir?” Kuşlar bu sefer kuş-dilince; “Segenigin gücügüne sagalaglıgık degenigir!” Diye çığlık-çığlığa yerlerinden zıplayarak havalanmışlar ve o küçücük, mini-minacık beyinleriyle pır-pır kanat çırpıp cıvıldayıp uzaklaşmışlar. Aslan ise yüzde-onluk Tilki’siyle “Kafası Dikine” gitmiş ve kuş-dilince; “Şigirigimigiz” de burada-böylece bitmiş. (*) İSTANBUL PEMBE şiirleri hayvanlar için yazılmıştır. Hayvanların dışında hiçkimsenin alınmaya asla-ve-asla hakları yoktur! |