Döner durursun zaman bu zaman
Adına ayrılık derler
yazarım adam boyu
Beyhude gülüşlerin
Hazan mevsimde gebe düşlere
Kirpiğinden
Göze düşen ilk harfin hatırı kalsın
Bak son demi yaşanıyor
Sen kadar ılık günlerin
Kendime yeni paydalar çıkarıyorum
Sanmam haberin yok hiç birinden

Oyalı gecenin süzdükçe anısını
Bir daha hiçbir hatıranın beni katledemeyeceği
O incecik
O biricik
Sürgünün ilk treninde
-Yine seni bekler gibi-
Ahizenin buruk tebessümünde
Yolumu şaşırıyorum

Mutedil bir isyandır aslında hayat
Vezin
Yazım
Ölçüsü kaçmış kafiyenin
Yazıyorum
Kurak edebiyatını
Kulağımda salah

-Dinle-

Okumalısın

Zülüf dökülmüş yüzünün
Bambaşka doğasında
Ferhat’ın masum hikayesine nispet
Soluyorum yeniden
Bana acının sunduğu kifayetsiz bakışın kızı
Bilmelisin
Kalbine düştükçe sızı

Sen
İçimde filizlenen dünyaydın
Açıyorum inadına
Alaca karanlık ölümün damarlarında…