Eskiler nasıldı bir anlat hele
Ben bu çağdan lezzet alamıyorum
Eş dost akrabalar dönüştü ele
Tatlı bir uykuya dalamıyorum
Necla

Her yeni gün dünü aratır oldu,
Ben mutlu bir günü bulamıyorum,
Saatler saati karartır oldu,
Gülmeyi unuttum gülemiyorum.
Ozanoğlu

Doktorlar çoğaldı insanlar hasta
Kalplerinde kin var gönüller yasta
Bu işin sonu ne, ne olur usta?
Varmı bir çözümü bilemiyorum?
Necla

Yüce yüce karlı dağdan aşkınım,
Yatağıma sığmam artık taşkın’ım,
İnan’ki ben senden daha şaşkınım,
Sana net bir cevap salamıyorum.
Ozanoğlu

Çile kahır sarmış dört bir yanımı,
Tabib durduramaz akan kanımı,
Neyle avutayım garip canımı,
Felekten bir gece çalamıyorum.
Necla

İlçesinde şehirin’de köyünde,
Zulüm çoktur ağasın’da beyinde,
Davet edildiğim dostun evinde,
Bir gececik olsun kalamıyorum.
Ozanoğlu

İnsanlar değişti insanlık bitti,
Sevgi merhamette bizi terk etti,
Kalmadı muhabbet komşuluk yitti,
Gel desede gönül gelemiyorum.
Necla

İnsanlar bir vakit gülmüş diyorlar,
Kadiri kıymeti bilmiş diyorlar,
Ferhat Şirin için delmiş diyorlar,
Dağlar demir olmuş delemiyorum.
Ozanoğlu

Ağlaya ağlaya kalmadı halim,
Ne cahil anlıyor ne anlar âlim,
Necla, bu dünyadan gitsek sağ salim,
Ölmek istesemde ölemiyorum.
Necla

Dünya döner istediğin kadar koş,
Kimine gam keder kimisine hoş,
Ozanoğlu gönlün neden hâlâ boş?
Dolduran olmadı dolamıyorum....
Ozanoğlu

NECLA POLAT HASBUTÇU - N.GÜR OZANOĞLU YAZIŞMALARI