KARAKOÇ’A RAHMET OLSUN

Eğilmez bükülmez kalemi vardı
Hece Şiirinde Pir’di Karakoç.
Adalet, maslahat.. elemi vardı
Zalime hesabı sordu Karakoç.

Ekince rahmetti o Ekinözü
Dedelerden gelen şairdi özü
Asla sakınmadı budaktan gözü
Makama arz-u hâl verdi Karakoç.

Lâkayıt kesime kulak asmazdı
İnancı kaviydi, ümit kesmezdi
Bir Şair olarak asla susmazdı
Gönülde zirveye vardı Karakoç.

Makamlara hesap sordu ney diye
Hiç kimseye eğilmedi “oy” diye
Neticede yutkunurdu köy diye
Kültür duvarını ördü Karakoç.

Haykırır ozanlar, dinler gariban
Bizim türküleri anlamaz yaban
Ulaşılmaz aşkın adı Mihriban
Çizilmeyen hudut, sur’du Karakoç.

Yüzlerce mektubu yazdı Hasan’a
Ha Hasan’a yazdı ha yazdı sana
Ne kadar sadıksın Anayasana
Hukukta kalemi kırdı Karakoç.

Eğmedi başını büyük başlara
Selamlar uçurdu gurbet kuşlara
Hakk Yol İslâm yazdı dağ ve taşlara
Mâziden âtiyi gördü Karakoç.

Vatan, Bayrak, Türkçe kırmızı çizgi
Yoktur hayatında kıvrımla büzgü
Bağlandığı değer İlahi yazgı
Hayatında dimdik durdu Karakoç.

Anadolu baharını O yazdı
En çok sevenini en fazla üzdü
Temmuz Ağustos’ta kışları sezdi
Haziran’da Hakk’a erdi Karakoç.

Murat Kahraman Murâdî
07.06.2024/İst.
(EMMİ)

07 Haziran 2012’de Mevlâsına kavuşan Merhum Abdurrahim Karakoç Üstadımızın vefatının sene-i devriyesinde yazdığımız bu mısraları O’na rahmet niyazıyla bugün paylaşıyorum; Rabbim gani gani rahmet eylesin, rûhu şâd, mekânı cennet olsun.