Şilan’ım, ey güneş yürekli kadınım,
Kalbime acılarımı defin ettim.
Gökyüzünden sevgi düşer saçlarına;
Sende tanıdım sevginin rengini;
Seninle buldum gerçek aşkın kendisini.
Seni sevmek, özgürlüğün ta kendisi.

Gözlerinde kaybolduğum her an,
Bir bahar sabahı gibi taze ve sıcak.
Kalbimde açan çiçekler,
Senin gülüşünle boyanır;
Her bir yaprağında senin ismin saklı.

Zaman durur, dünya sessizleşir;
Sen yanımda olduğunda,
Her şey daha anlamlı.
Her an bir hazinedir;
Seni yaşamak, hayatın en güzel serüveni.

Sensizlikte aramak seni,
Sensizliğe dair seni yaşatmanın güzelliği,
Her gün seni yeniden sevmek,
Bu saf sevginin kendisidir.
Oysa masumane görünen sen değildin,
Benim sana olan sevgim...

Günler geçer, zaman akar,
Ömür gider, saçlara ak düşer.
Her şey yavaş yavaş kaybolur;
Her şey, keşkeler dünyasına kalmayasın.
Sevgiyle dolu anılar, içimde bir hazine,
Her bir hatıra, seni yeniden yaşatır.
Belki de aşk, kaybettiğimiz ama asla unutmadan yaşadığımız bir yolculuktur.