AŞKIN RENGİ

Suya güfte yazsınlar, ormandaki çayırlar,
Solo yapsın esen yel, şifa veren sesiyle.
Çiçekleri seyretsin, yeşil giymiş bayırlar,
Ruhu saran baharın, ilk günkü hevesiyle.

Yeni doğmuş ümitler, aşk meyini içerken,
Yârin nuru yansısın, sinedeki ahlara.
Yola çıksın tutkular, kalkıp kuştan da erken,
Kapkaranlık geceler, kavuşsun sabahlara.

Kızlar türkü yaksınlar, içimdeki sırlara,
Kelebekler raks etsin, sevginin mihengiyle.
Serenatlar ulaşsın, uzaktaki kırlara,
Yıldızlara karışsın sevdanın ahengiyle,

Rüzgârlara salayım, bağrımdaki külleri,
Belki diner kim bilir, sinemdeki bu ateş.
Koklayayım göğsünden, aşk renginde gülleri,
Kovsun artık hüznümü, gönlüme değen güneş.

Aşk denilen bâdeyi, gamzesinden içeli,
Bilmiyorum ben kimim, ne haldeyim, nerdeyim?
Makas vurdum ruhuma, yâre sevda biçeli,
Ne deryada ne çölde ne gökte ne yerdeyim!

YAŞAR ÖZKAN
Salihli
24.01.2020