beyaz bir elbiseyle gelecektim o gün
beyaz bir yelkenli gibi
usul usul süzülüp
eşlik edecekti bana bulutlar
eteklerimde bir parça rüzgâr getirecektim
bir parça heves
bir parça şaşkınlık
elin elime değecek miydi bilmem
ama beyaz olacaktı elbisem
ve bulutlar bembeyaz
gün gelip unutacaktık
aklımıza derin derin kazıyacağımız o tarihi
ben eylül diyecektim
sen bilmem kaçı
gözlerini kaç kez unutacaktın gözlerimde bilmem
ama beyaz olacaktı elbisem
ve bulutlar bembeyaz
ceplerimde tarçın kokusu getirecektim
bir parça korku
bir parça utangaçlık
ko’r’kularımız birbirine karışacak mıydı bilmem
ama beyaz olacaktı elbisem
ve bulutlar bembeyaz
anneannem öğretmişti
gül koymayı iki göğsümün arasına
hayal etmeyi başarabilecek miydin onu orada bilmem
ama beyaz olacaktı elbisem
ve bulutlar bembeyaz
paran olacak mıydı cebinde bilmem
ama mendilinin olması yetecekti
şöyle babamınki gibi
ipekli değilse de ipeksi
ama mutlaka beyaz
mutlaka erkek mendili
azarladıkça annem
gizlice döktüğüm
gözyaşlarımı getirecektim
cesaret edip silebilecek miydin bilmem
ama beyaz olacaktı elbisem
ve mendilin bembeyaz

hulyaperest

(onüçağustos2024)