Yazıp yazıp sildiğim sonuncu mısrandayım
Bitirmek isteyipte bitiremediğim son şiir gibi
Hatrı sayılır sanmıştım oysa
Hatrı sayılmamış kağıt ve kalemimin

Tükendiğin yerden yazmak ne güç
Ne güç seni severken ağlamak
Sırılsıklam olduğum sevdanın, mazgalları arasından sana bakmak ne güç

Gecelere hapsolmuşum farkında olmadan
Yıldızlar güneş açsa
Sen yinede karanlığımmışsın gibi...
Güneş olmak ne haddine

Durduramıyorum zamanı sevdanın yokuşunda
Nefes nefese kalmış cümleler kurdum belki
Ecel terleri döken sevdanın başucunda
Gitme demekte mümkün değil artık

Söyleyemediklerimle bitiriyorum zamanımı
Zaman sensiz dipsiz bir kuyu sanki
Gittikçe çoğalıyordun ya bana hani
Gel desem, azalacakmışım gibi...

Oysa ki
Ki hep oydu
Yavaş yavaş sönüyordum sana
Sana eridiğimi nerden anlayacaksın
Nerden anlayacaksın sana kaç mısra bitirdiğimi
Eğer ben anlamassam
Merhametsiz bir kurşun ile vur
BİTSİN BU ŞİİR...