Bir gün kendime gelirsem
Kovarım beni benden
Çünkü senin yanındır yerim
...ve hiçbir
gece koynuma girmedi sensizlik
Yemin ederim
En büyük özgürlüğümdür sana esir olmak
En tatlı şarkıdır benim için dilinden dökülen her sürçülisan
Aşkının yurduna varırsam kırılsın zemberek
Dursun
zaman Bir gün kendime gelirsem
Kovarım beni benden
Hayatta başarılı olamam bu hayat sınavında tek başına
Gölgende gizlidir iz düşümü hislerimin
Elini uzattığında şahlanır cesaretim
Düştüğüm yerlerde olursan ayağa kalkarım
Yanımda sen yokken anlamı bile kalmaz korkmanın
İki dua birden okudum her semaya baktığımda
İki kere tövbe ettim günahlarımız için
İki kere pişman oldum
Birle üç arasındaki bir menzilde pervane gibi dönüp durdum
Bir gün kendime gelirsem
Kovarım beni benden
Tek ağıtın bile iki hüznüyüz biz
Aynı sofrada olsun rızkımız
Aynı şiiri okuyalım
...ve iyi dinle son dileğimi
N’olur gözlerine baka baka tebessüm ederek can vereyim
Aynı anda ölmesek bile
Sakın fazla bekletme beni
İbrahim Halil MANTIOĞLU