Figan düşer denizlere,
Yağmur yağmaz vahalardan iklimlerime.
Deli bir poyraz eser,
Sensiz kaldığım bu viran şehirde.
Öksüz yetim kalırım,
Sensiz bir yumruk kadar olan yüreğim,
Sensizliğin girdabında baharlara küser.
Darmadağın kalırım,
Gel son bir kez daha dinle beni de,
Tut ellerimden, tut yüreğimden gitme.

Yaşamak bir hayal, bir umut, bir sevda,
Her anında saklı bir huzur, bir rüya.
Gönüllerde filizlenen yeşil dallarda,
Sevgiyle beslenen ruhlarda yaşamak var.

Her gün doğan güneşle bir adım ileri,
Karanlık gecelerde yıldızlara ermek,
Fırtınalarda bile direnmeyi bilmek,
Aşkın, sabrın gücünde yaşamak var.

Hasretin tufanında yanarken günahlar,
Birleşen eller anlık da olsa bir umut filizlendirir.
Zor zamanlarda bile umudu korumanın önemi,
Kalbin derinliklerinde, yaşamak var.

Bir ulu şehirde, tarih kokan sokaklarda,
Gönüllerde buluşan huzur taşan anılar,
Martıların çığlıklarında, vapurun dalgalarında,
Denizin mavisinde, yaşamak var.

Her adımda, her nefeste, yüreğin sesinde,
Sevginin, huzurun izinde yaşamak,
Bir melodide, bir şiirde, bir dokunuşta,
Hayatın içinde, derinlerde yaşamak var.

Sabahın ilk ışıklarıyla uyanırken,
Sevdiklerinle paylaşılan her anın değerinde,
Geçmişten geleceğe uzanan anılarda,
Gözyaşı ve kahkahaların buluştuğu yerde yaşamak var.

Gönül bahçelerinde açan çiçeklerde,
Sonsuz bir sevgiyle sarıp sarmalanan ruhlarda,
Hüznün ve mutluluğun iç içe geçtiği anda,
Kalbin derinliklerinde yaşamak var.

Gel son bir kez daha dinle beni de,
Tut ellerimden, tut yüreğimden gitme.
Bu hayatın içinde, sevgiyle, sabırla,
Her anında, her nefeste, yaşamak var.

Geceler uzun, karanlık, sessiz ve soğuk,
Hayalinle ısınır üşüyen ruhum, sen yoksun.
Kuytularda beklerim seni, umutla dolan,
Her an, her dakika, seni arar bu kırık gönül.
Öksüz yetim kalırım,
Sensiz bir yumruk kadar olan yüreğim,
Sensizliğin girdabında baharlara küser.
Darmadağın kalırım,
Gel son bir kez daha dinle beni de,
Tut ellerimden, tut yüreğimden gitme.

Hasretin her an yakar içimi, bitmez sancı,
Her solukta adını anarım, seni özlerim.
Kalbimde fırtınalar kopar, susmaz acı,
Bir an, bir saniye daha görsem seni yeter.
Öksüz yetim kalırım,
Sensiz bir yumruk kadar olan yüreğim,
Sensizliğin girdabında baharlara küser.
Darmadağın kalırım,
Gel son bir kez daha dinle beni de,
Tut ellerimden Haniye, tut yüreğimden gitme.

Ne güneşler batıyor, gönlümde şehitler,
Her biri birer yıldız, karanlıkta parlayan.
Haniye’nin gözlerinde, tekbirlerle yükselir,
İlahi bir ders, ruhumu aydınlatan.

Her bir şehit, birer fidan toprağa düşen,
Göklerde yankılanır, adları her an.
Vatan için can veren, o yiğitlerimiz,
Onların izinde, yürekler direnir.

Ne güneşler batıyor, o kutlu toprakta,
Her biri birer nur, karanlığa ışık saçan.
Şehitlerin izinde, yürekler coşar,
Rabbim’in rahmetiyle, gönüller açar.

Tekbirlerle yücelir, o kutlu isimler,
Her biri birer dua, göklere yükselen.
Haniye’nin bağrında, şehitlerin anısı,
İlahi bir ders, gönüllerde saklı.

Ne güneşler batıyor, her biri birer umut,
Şehitlerin izinde, yürekler bulut.
Ruhları cennette, huzurla dolarken,
Bizler de onların izinde, yürekle coşarız.

Her bir şehit, birer kahraman toprağa düşen,
Onların izinde, yürekler direnir.
Haniye’nin gözlerinde, tekbirlerle yükselir,
İlahi bir ders, ruhumuza işlenir.

Ne güneşler batıyor, o kutsal vatanda,
Şehitlerin izinde, yürekler bir olur.
Rabbim’in rahmetiyle, gönüller huzur bulur,
Onların izinde, yürekler bir olur.

Her bir şehit, birer ışık karanlıkta,
Onların izinde, yürekler aydınlanır.
Haniye’nin bağrında, şehitlerin anısı,
İlahi bir ders, gönüllerde saklı,
Tut ellerimden HANİYE,
Tut yüreğimden gitme.