Düşlerin ardında bir gölge,
Kayıp zamanların sesi,
Her an bir çiçek gibi solan,
Yüreğimde bir hüzün var.

Sokaklarda yürürken,
Gözlerimde yaşlar birikir,
Anlamı kaybolmuş kelimeler,
Çağırır beni, yavaşça susarak.

Bir yağmur sonrası
Toprağın nefesi,
Kırık dökük hatıralar,
Her damla bir film şeridi,
Kaybolmuş sevgilerin efsunu.

Gece çökünce,
Yıldızlar başkaldırır karanlığa,
Ama ben,
Biliyorum,
Hüzün, bir dost gibi,
Kollarımda uyur.

Kırık dökük umutların peşinde,
Bir yolu daha ararken,
Hüzün,
Bir melodidir ruhumda,
Gizli bir şarkı gibi çalar,
Sözleri yalnızlık ve özlemle yazılı.

Kendimi kaybettiğim bu sokaklarda,
Her köşe başında bir anı,
Her gölgede bir gülümseme,
Ama her gülümseme,
Biraz tuzlu yakar beni,
Hüzün,
Gözlerimde parlayan bir damla yaş.

Belki yarın,
Bir umut doğar,
Ama şu an,
Bu an hüzündür bana,
Kalbimde saklı,
Bir sır gibi.