Kilitli özlemlerben mutat olduğu üzere kabuğuma çekilecek üstüme yağan karlara rağmen yine ufuklara kilitleneceğim… hüzün bana vacip olmuş… salonda, odada gece, loş ışıkta adeta deli divane gibi dolanmak benim âdetim olmuş… olmuyor… ama bu, baharın gelmeyeceği anlamına da gelmiyor… şükran hisleri hacaletim ve çıkımdaki umut kırıntılarıyla yaralarımı saracak beklenen sevgilinin birgün tulu etmesi hayalini canlı tutmaya hırz-ı cân edeceğim biliyorum ki, eksiğim, gediğim… üşüyorum… …ama söküklerimi, yırtıklarımı ellerimle kapamaya çalışarak rüzgarlı havada bir mum alevini diri tutma helecanıyla “Acaba tutturabilir miyim?” in mücadelesini vermeyi veremesem de aşk uğruna ölmeyi bir gaye-i hayal belleyeceğim ! |