Yazamadığım şiirlerin
Söyleyemediğim şarkıların
Gurbet köprülerine asamadığım kilitlerin
İçime dolan özlem hıçkırıklarının
Gözlerimi rehin tutan suskuların
Baş kahramanısın sen


Neden niçin diye sorup durma
Kaderime özene bezene yazılan
Alınyazım
Ruhuma yaşama sevinci veren
Gönül sazımsın sen


Çaresizliğime kol kanat geren
Mavi gökyüzüne ümidin resmini çizen
Öksüz kuşlara yurt açan
Çocuk kalbimi kuş tüyünden şefkâtle bağrına basan
Beyaz atlı prensimsin sen


Ferhat, Kerem , Mecnun olmasan da
Bütün gemileri aşk uğruna yakmasan da
Senin sonsuz merhametin
Rhein’a hibe ettiğin sadakât dolu yeminlerin bereketi yeter


Sen solundan tut aşk kalemini
Ben sağından
Yaprak dökümü esir almadan bedenimizi
Gel yazgımızı birlikte yazalım
Gerekirse bütün şiirleri
Hasretin ateşinde yakalım

.
.
.

Var mısın



nagihan