Gökyüzü müydü güzel olan,
Yoksa ben miydim gökyüzüne bakıp gözlerinde maviliği görüp de mutlu olan?
Sen miydin bir adım atacak kadar yakın olan,
Fakat duyguları gökyüzü kadar uzak olan?
Gökyüzüne bak!
Gece bakarsan görürsün yıldızları,
Sana bakarken de görüyor gözlerim.
Tek sen parlıyorsun o vakit, söner bu şehrin parıltıları.
Kafanı kaldır göğe olur mu?
Gündüz bulutlar görürsün doğru mu?
Bak yıldızlar gitmiş, senin ışıltın soldu mu?
Solmamış bak! Peki yıldızların sonu mu?
Benim gökyüzüm sensin,
Dünyanın neresine gidersen git göğe bakar izlersin.
Ben izlesem belki beni seversin?
Son kez göğe bak aydan güneşi dinlersin.
Geceleyin gözlerim gökyüzündedir.
Neden mi? Sana bakarım.
Gök yüzündedir.
Gözlerin gökyüzündedir.
Sen karşımdayken gök yüzümdedir.
Ay pare pare,
Sanki mephare.
Yıldızlar kaplasa yüreğimi,
Yine de geçmez gönlümdeki yare.
Söz geçirilmez ki dursun yare.
Ne diyebilirsin ki yare,
Ne bilebilirsin ki yare?
Gökyüzünde kaybolmak huzur verebilirdi belki.
Yıldızlar anlatsa onları dinlerdim.
Bir şarkı daha vardı rüya gölgesinde çalan, adı neydi?
Aslında şarkı değil, güzel olan sendin.
Sefaletindir bu gönül yoksun hayatımda.
Yine sana sarılırdım,
Belki yakınırdım.