Sana aşık değilim desem de aldırma sen
Eskilerden kalma bir sızısın yüreğim de
Unutmak için üzerine nice çiçekler ektim
Gece yıldızların özlemini nakışladım
Belki de bilmek istemedim
Gidebilmenin de kalabilmek kadar cesaret istediğini
Önüne serip sunduğum bir hayatı
Elinin tersiyle ittiğini düşündüm
Yitirdiğin mutluluğu bulamayacağını sandım

Yarınların peşine düştüm belki de
Umutsuz,ama yürekli bir adım alttığımı zannettim
Pişmanlıkta yarın yoktur artık
Mazinin gölgesinde ışımayacaktır güneş
Kendimi kurtarmak adına sığındığım
İkiyüzlü duyguların yanında yitirdim seni
Susmanın nasıl bir cesaret olduğunu öğrendim
Kolay değildir bir kalem çekip silebilmek yaşananları.
Tıpkı mutsuzluğun üstüne
Mutluluk inşa etmenin olanaksızlığı gibi
Yoğuramazsınız bir türlü harcı

Gülücükler terk ettiğim dudaklarında kaldı
Tutku ile şekil vermek istedim duygulrıma
Zorlandım kıramadım mühürlü dudaklarını
Gözlerimin ağlayan bebeklerini susturamadım
Mutluluğun sesini sensiz duyamadım
Aşka tomurcuklanan güllerini avuçlarıma alamadım
Korktum,her dokunuşta kanadı ellerim
YEŞİLIRMAK