I.
Yok hayır
Ölü kuşlar için
mezardan hallicedir gamzelerim

II.
Hayır hayaller gerçekleşmese de
illaki işe yarar bir gün
Gülsüm’ün mesela
kefene sığmamıştı da ayakları
hayalleriyle örtmüşlerdi açıkta kalan kısmı

III.
Hadi ben tamam da
şehir de çok ağladı ardından
Boynunda
-hayır tabelalarında değil boynunda-
bir sürü çirkin kelime
yarıştılar ip olma niyetiyle

IV.
“Yok hayır
o evin kedisi değildim
ama kapısının önünde yattım”
diyorum soranlara

V.
Kim bilir şimdi dudaklarını
hangi şehir eskitecek
-kırılacak dalları kiraz ağaçlarının-
Gerdanına seyir defteri çalınmış
gemiler demirleyecek
Hayır dünyanın en uzun mesafesinden
yazacağın o mektup unutturamaz
sehpaya attığın tekmeyi

VI.
Hayır yalan bu
Ben seni -bırak insanları-
yağmur yağmamış günlere
final kararı almış
sevdiğim dizilere bile ihbar etmedim
Gittiğini bilmesin kimse diye
adını harflere koymayıp dudağımda gizledim

VII.
Hayır nasıl bir şehirde yaşıyorsun anlamıyorum ki
Hangi sokağına girsem
silahına uzatıyor elini

VIII.
Hayır öyle değil
Her ayrılıkta en az biri kirlenir
-maddi yada manevi-
kuraldır bu

IX.
Semizotu aldım pazardan
-sen severdin yoğurtla-
Hayır kızgın almadım
Evde uzanmış beni bekliyormuşsun gibi aldım
Seni seviyorum demişsin gibi aldım

X.
Gelemeyeceğim kadar uzak bir kente git
Öyle ki
ne zaman gelmeyi düşünsem
hayır diyeyim
yolda kırılabilir diye
camdan kalbim

XI.
Bir şehri son hız terk edebilir
bir otobüs bir tren
Ama hayır
aynı şekilde çıkılıp gidilemez
bir resimden

XII.
Hayır o şarkıyı neden sevdiğime dair
bir fikrim yok
-Serserim Benim-
Baktım az önce
12.30 otobüsünde yer var
hani belki gelmek istersin


Özgür SARAÇ / Râzı