Senli hayaller pembe, senli düşlerim sarhoş
Aşk için tek silahım, kalemim ve yüreğim!
Gidişinle kalemim kırıldı, ellerim boş
“Maleviç Siyahına” dönüştü hayallerim.

Ciğerlerime hasret dumanlarken şehirler
Çiçekli ve böcekli şiir yazmaz şairler
Zorlasam da geriye akmıyor ki nehirler
Susuzluktan mı soldu yüreğinde güllerim?

Tüm bedeni sarınca aşk denilen heyecan
Ölenin yokluğuna alışıyor da insan
Gidenin yokluğunu kabullenemiyor can
Her kasırga sonrası kırılıyor dallarım.

Yapayalnız kalmışım aklım ile harbimde
Gözler umut ışığı olsa bile garbımda
Verdiğin hasar büyük yarı aksak kalbimde
Gidene “Güle güle” diyemiyor dillerim.

Zamanın acımasız gücü beni aşıyor
Bir kalp ki kışın yanıp, yaz ayında üşüyor
Coşari der; biçare kalan aklın şaşıyor
İmkansızı söylüyor fincandaki fallarım.

25.07.2024/Samsun

İbrahim COŞAR