Sen beni sevdin mi ki, ben de seni seveyim?
Kimi mesut etmiş bak, karşılıksız sevgiler…
Şu kısacık hayatta, hep ben mi diz döveyim!
Öyle ise söyleyin, ne bu yanık ezgiler…

Sanma ki güzelliğin her dem baki kalacak!
Hayat her gün gönlünden, acısını alacak!
Bu dünyada edenler, ettiğini bulacak!
Bir bak, nasıl değişti, yüzündeki çizgiler…

Sevmek gibisi var mı, göğü dimdik tutan o!
Sev hayatta ne varsa cana değer katan o!
“Yaratılanı sevmek” Hakk’ı hatırlatan o!
İnsanlara yakışmaz, dudaktaki büzgüler…

Sevgi fukaraları, darlıkta sevgi arar!
Sevgidir insanları, anne gibi tüm sarar!
Sevgisiz olan gönül, söyleyin neye yarar!
Sen kendini bilmezsen, kime yarar sezgiler…

Karaman-2024/07
Halil Şakir Taşçıoğlu

ÜSTATLARDAN:

Sevgi kula has değil, bütün varlığı kapsar
İnsan, hayvan ve doğa, güneş, gölge, yağmur, kar
Gönül denen haneye bütün kainat sığar
Velakin bu duygular iyilere özgüler.................................... Alibaba

TDK:

Ezgi: melodi, şarkı, nağme…
Büzgü: kıvrım…
Sezgi: sezme yetisi, feraset…