0
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
135
Okunma
bir ağlar bin sallanır,
gün döner, gök yüzüme kapanır,
sanki kapılar açık,
sanki gökten zembille yaşamak düşüyor,
yaşa der gibi günü çarşafa doluyor,
bir sabahı daha çaydanlıkta kaynatıyor,
çay bardaktan, can suyu bedenden dökülüyor,
niye yaşamak tutturmuşlar ki,
sanki dört başı mahmur gazetesi elimde,
gerçi yaşamak ile ilgili bir prospektüsü görmedim elime de geçmedi,
neden yazılmamış ki?
niye yol yordam tarifi yok ki?
mesela kırık kulbunda kahve tellendirseydik,
iyi insanlar yüzlerine ak bir güvercinin kanatlarını taksalar,
hani o meşhur markalı gözlükler gibi,
ağlayan gök yüzümde gözlüğe gözlük takmasaydı…
Sibel Karagöz
#sibelkaragözşiirleri
#sibel_karagoz
5.0
100% (3)
