Ve susmak da güzeldir yerinde, sözden ileri
Anlam yankılansın diyedir bu sözsüz ileti
Beden diliyle de kandırmacadır kiminde
Sözlerle safsatalar kurulur çıkılmaz be cendere,
Samimiyetler yankılansın diyedir direniyoruz
Ne yaparsak yapalım, kendimizi anlatamıyoruz.

Bir eksiği bulmak üzerine ise duruşu kişinin
Karşıdaki art niyetliyse eğer olmaz esinin
Kendi kusurlarını fark etmemeyedir özeniş
Bu türden insanlarda öne çıkar caka, gösteriş.

Kimi bakar elbisenin ilmiyledir bütün iştigâli
Onun içindekinin yoktur karakterce eşgâli
Göze hitap etti mi tamamdır der, bu düzen
Keşke kürkü güzel diye arslanları da sevsen.

Kimi insanlarda vardır olabildiğince evham
Diden samimice çıkana da inanmaz, der yalan
Şüpheci yaklaşımlarla yorulur kimi, düşer bitkin
Samimiyetten uzak şu yaşamlar ne de çirkin.

Oysa anlayalım, anlaşalım diyeydi dil denen
Onu nasıl da manipüle ettiler, nedir neden?
Aynı dili konuşuyor olmak yetmiyorken bizlere
Farklı dillerde anlaşmayı başarmak zor mesele.

Gözden gönüllere bir yol yokmuş sayılır mı?
İçindeki özü bilmeden ayakkabı, elbiseden
Önyargıları da katarak içine fark etmeden
Birliğe, dirliğe, esenliğe kapılar açılır mı?

Aynı Kâbe`ye dönmüş olsak da cümlemiz
Aynı secdeye değmişse başımız, dizimiz
Birbirimizi anlamaya yok ise bir derdimiz
Kırk yıllık komşuluk için kahveye bakılır mı?

Kesin olan bir şeyler var ve iç yakıcıdır
İnsan insanın yakını, dostu, eşi, ahbabıdır
Fakat nereden besleniyorsa düşmanca duruş
Ne niyetlerin, amellerin kalıyor bir değeri
Ne de bu gidişatıyla medenidir beşeri.

Anlamaya yok ise kişilerde özden bir istek
Anlatana da türlü yollarla olunur köstek
Bir ayağı da yokmuşçasına yürünür sek sek
Anlaşmazlıkların gelmez sonu, işler olur harap
Ülkeler arasını bırakın, insanlar arasıdır harp.

Edebi kendine özne kılanlara olsun bizden selam
Onlar anlamaya yönelir, renk katarlar vesselam
Kibrinden ödün vermeyenleredir Gölgenin sözü
İşin aslı şu ki, gerçeklerden kaçanların kopar ödü.

Oğuzhan KÜLTE