0
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
216
Okunma
vakit kırıkta bir nokta,
ağrıları ağrıtıyor,
sargıları sarıyor,
yine yeniden bir gün doğuyor,
daha ne kadar,
ağrı büyütürüm, cam önünde,
bir koltuğun puf puf yastıklarında,
bir günü bir günün ellerine veririm,
bilmem kaçıncı uykusuzluğu pış pışlıyorum,
bilmem kaçıncı demliğe çay katıyorum,
bilmem kaçıncı anılar denizinde kulaç atıyorum,
bilmiyorum, sayamadım ki,
terkedilmiş bir kedi gibi,
perdeye miyavlıyorum,
belki günü geceye vermek,
cümleyi heceye sarmak,
yeni yeniden bir heceleme,
belki de geceleme,
kim bilir ya da kim duyar,
kimi kimsesi olmayan gecelerde,
Sibel Karagöz
#sibelkaragözşiirleri
#sibel_karagoz
5.0
100% (3)
