1
Yorum
26
Beğeni
0,0
Puan
663
Okunma
Söylesene Lelia
Hangi resmimiz çekilirken
gitmeyi düşünüyordun
…..
Ah Lelia
Nerede detone oldum da
ellerini çekip alarak sürgün ettin beni
notasız bir yaşama
…..
Her şeye boş versek Lelia
en azından çabalasak
Gelsen de
kuşlara biraz ekmek ufalasak
…..
Senden sonra
birbirine benzedi insanların yüzleri
ve ses yoktu
dudak kıpırtısıydı cümleleri
Sence deliriyor muyum Lelia
yoksa bu iyi bir şey mi
…..
Yanlış biliyorsun Lelia
Sancı dayanılır olmuyor
vedayı güzel cümlelerle yapınca
ki o kadar çok ağladım ki ben
bıçaklarını bilemeye başladı
bir süre sonra insanlar gözyaşlarımla
…..
Senden sonra ben
göğ(s)ümü savaş meydanı yaptım
…..
İşte alnım Lelia…
…..
Kaç zaman oldu
bir dilim ekmek yemedim
hüznümün bulaşmadığı
Bir elveda
bu kadar pahalı olmamalı
…..
Sesli harfleri sökseydim
boğazından kelimelerin
gidemezdin Lelia
Yok olurdun çünkü sen
Anlam yok olurdu
ve ben
Bir tek Tanrı kalırdı -Hüvel Bâki-
harflerin diş geçiremediği
…..
Cennetten düşüşten beri
her elveda biraz da toprak kokar
sen nereden bileceksin
…..
O bindiğin otobüs
-o çatal dilli-
bu duraktan geçmiyor değil mi?
Özgür SARAÇ / Râzı
Şiirin sahibi
Cevap Yaz