BU EL BİZİM EL (Gezginci Notu-2)

Çoğu gitti azı kaldı,
Demesinler sözü kaldı,
Birkaç satır yazı kaldı; ;
Üzülme gönül üzülme… .

Turlar isen devranını,
Seyredersin kervanını,
Renklendirirler anını;
Üzülme gönül üzülme…

Kahveleri tıklım - tıklım,
Meraklıya yetmez aklım,
Ne gizlim var, ne de saklım;
Üzülme gönül üzülme…

Öz sevici kimi yüzler,
Seni sorar kendin gizler,
Adres verir yolun gözler;
Üzülme gönül üzülme…

Dernekçisi söze gel der,
Partilisi bize gel der,
Tarikatçı dize gel der;
Üzülme gönül üzülme…

Bize gel de; yarışana,
Gitmeyene karışana,
Başındaki perişana;
Üzülme gönül üzülme…

Kimi densiz eldir sanır,
Sanmasın ki yol tıkanır,
Toprak seyyahını tanır;
Üzülme gönül üzülme...

Farklı farklı ananeler,
Kurgulanmış bahaneler,
Bilmem daha neler-neler;
Üzülme gönül üzülme…

Sevdan ile hislenirsin,
Dağlarına yaslanırsın,
Hıfz edene seslenirsin;
Üzülme gönül üzülme…
Hıfzı KARACA
(T. C. Kültür Bakanlığı Halk ve Kalem Şairi)