içimde koskoca evren
ama ben boğuluyorum tenhalıktan
kısır döngülerin tırnağı
sürekli gözümde


kanırta kanırta
kanata kanata


bilinci açılmamış ruhların çılgın seyrinde günler
sabit ve kırçıl renklerin armonisini giyinmiş donuk gözler
uzanmışlar sere serpe her yerdeler


yabanıl bir ot gibi sırıtıyorum aralarında


Allahım çok yalnızım
çok bedbahtım zift gibi zindanların çöl sazlığında
atıl bir çöplükte deşinen leşçiller gibi
duygusuz yüreklerde gezinen
ruhu sefil estetik bedenler


doyumsuzlar
ve
benciller
sahteler


insanlığa
sevgiye huzura merhamete hepten yoksunlar


çoklu dilsizliğin zıt karşılığında
ah! o gerilimli hezeyanlı tekinsiz kuru kalabalıklar
ağzı geniş bir ejderhanın dilinden savrulan ateş seli gibiler
her yeri yakıp yalayıp yutan


savurganlık tüketim çılgınlığına yırtına yırtına
didine didine koşan
egosuna yenik
insanlar


tembelleşmiş beyinlerinde amorti yalnızlıklar
durmadan dinlenmeden birbirlerini eze eze
ite kaka koşuyorlar büyük ikramiyenin peşine
-ün şan para para
-paracıklar
-yalan
-yalancılar



paçalarından akan tere kire aldırmadan
hırslarını kibirlerini kuşanmışlar azıklarında
hasetlik ve fesatlıklar


a n c a k


sonlardan bir gün
kör bir uçurumun eşiğine gelip sona dayandıklarında
anlayacaklar yokluğu



hiçliğin soğuk ellerini öpüp öpüp alınlarına koyduklarında










ayşe uçar
14062024
07:28