Öyle uzaklarda arama,
Aslında ben hep bıraktığın yerdeyim.
Hani hüzünlü bir sonbaharda,
Düşerken son yaprak,
Solarken en güzel çiçekler,
Tükenirken umuda ertelenmiş yarınlar,
Sakın gitme öyle uzağa bulamazsın,
Yaklaş, gel...
İşte tam orada,
Bıraktığın yerdeyim.

Islanmasın gözlerin,
Çise düşmesin kirpiklerine,
Kalbini acıtmasın sözlerim.
Sen hep gül...
Gülmeyi seversin.
Öyle yakışır ki sana gülmek,
Kıskanır güneş bile,
Beni bilirsin,
Ben biraz deliyim,
Görse gözlerim biraz geldiğini,
İyice deliririm.
Zaten aklım bir karış havada bu aralar.
Arama ötelerde,
Bak işte burada,
Bıraktığın yerdeyim.

Hala ötelerde misin?
Ses versem sana, acaba işitir misin?
Yusuf gibi kuyuya düşmedim.
Aslında biraz gelsen görebilirsin.
Eski bir bank, bir sahil...
Tepemde yanan bir sokak lambası,
Bir kaç arsız martı.
Çokta ses yapıyorlar,
Belki seçemedi kulakların sesimi,
Duymaya çalış,
Ben bıraktığın yerdeyim.

Şimdi el sallasam sana,
Saçma sapan hareketler yapsam,
Deli zannederler öyle değil mi?
Gülerler...
Eee! Aslında ben zaten deli değil miydim?
Bende onlara gülerim,
Sorarlar...
Deli misin kardeşim?
Ne fark eder ki deliyim desem?
Neden delirdiğimi bilmeyecekler,
İçimde kimi sakladığımı,
Kimi bu kadar sevdiğimi,
Onlar saçımın sakalımın,
Dağınıklığına gülecekler,
Üzerimin kirli oluşuna, yırtık olmasına,
Bilmeyecekler hiç bir zaman işin aslını.
Görmeye çalış beni.,
Ben bıraktığın yerdeyim.

Biri var karşımda,
Acaba sen misin?
Bu bir benzerlik olamaz,
Sanırım bu sensin.
Hiç değişmemişsin,
Hala eskisi gibi ve hala güzelsin.
Geldin işte tekrar ömrüme,
Şimdi yüreğim şenlensin...

“ Birbirini seven iki kalp asla ayrılmasın, kırılan bir kalpten, kararan umutlardan, sabahsız gecelerden, yarınsız bugünlerden, ayrı geçen dünlerden ve aşksız, sevgisiz her günden uzak olmanız dileğiyle...”

Erhan ÖÇALAN
3 Temmuz 2024
48’inci Hd.Tug.K.Yrd.
Andaç/Uludere/ŞIRNAK