esridi yüzümün perdesi
çiçek döküntülerini açtı bir sabah
aynaya baktım çilli suratlara dönmüşüm
- ki çilleri çok severim
kızıl saçları da


kuzey ülkelerinin kızlarını andıran
simalara hayran olsam da alışık değilim
Anadolu toprağının tohumuyum sonuçta
neyse kendimi zorla sevmek istemem
ölümcül kaygıların biriktiği yol atığı
gözlerimdeyse
kıymık sancıları
flu görüntüler


ovalasam gecenin rahmini
muhtemelen kan irin dökülür yalnızlık esen sokaklara
yürüyorum taş kaldırımlarda
içimde bolca alacakaranlık
hikayeleri


isteyerek gelmedim kalbim
git dediler geldim mecburiyetten
önümde hayal kırıklıkları ardımda
ateşi körükleyen yalancı umutlar
ve kötürüm destanlar


her yalan kendi öyküsüyle beslenirken
sevginin çömez adımlarını alnından
vuran cellat zaman
alışamadım sana
buralara


isteyerek gelmedim kalbim
git dediler geldim mecburiyetten
bir sonbahar ayazında sabahın
aydınlığında


şimdilerdeyse yaşama sevincimi törpüledi çaresizlikler
kaygılarıma kuşkularıma alışır bebek ağrılarımı
sever oldum


gece ve gündüz
ibibik kuşları gibi ferforjelere tünüyor ıssızlığım
demir attım pencere önlerine bir yanım yaşam üfürüyorsa
diğer yanımsa belirsizlikler


yine de
tutunmaya çalışıyorum sabahın canlı güneşine
ve akşamın kızıllığında günbatımlarına


isteyerek gelmedim kalbim
git dediler geldim mecburiyetten


hakkıyla yaşamayı beceremeyen acizliğimi
ecelimle kutsa ey!!
sevgili kalbim






ayşe uçar
29062024
20:33